Ամսաթիվ՝ 2013-07-15 ից 16
Մասնակիցներ ՝ Էդդ, Ռաֆո, Սերգ, Դավո, Ես
Երթուղի ՝ Երևան – Աղուտի – Սիսիան-Որոտնավանք-Որոտան գյուղ-Քարահունջ-Տաթև-Գորիս-Խնձորեսկ-Թանահատ-Գլաձոր-Նորավանք (քարտեզի վրա)

Տղեքով մի լավ ման ենք եկել:

Որոշ վայրերի նկարներ կան նախկին գրառումներում, կրկնօրինակները չեմ դնի,բայց կդնեմ հղումներ,իսկ այստեղ միայն թարմ լուսանկարները:

Աղուտի

 

Հուշակոթողի շրջակայքում գտնվում են շատ յուրօրինակ ու հետաքրքիր շիրմաքարեր:

Տղեքը կարդում են արձանագրությունը

Մի հատ այսպիսի նշան կա, որը հետո հանդիպեցինք նաև Որոտնավանքում գտնվող շիրմաքարերի վրա, իմաստը մեզնից ոչ մեկը չգիտեր: Եթե գիտեք ինչ է, խնդրում եմ կիսվեք տեղեկություններով: Խոսքը եռանկյուններից կազմված պատկերի մասին է: Դավիթը ենթադրեց, որ դա հոգևորականի գերեզման է, ու եռանկունների քանակով որոշվում է հոգևորականի կարգը: Չգիտեմ, պետք է ճշտել:

Որոտնավանք

Որոտնավանքն էլ պակաս չզարմացրեց յուրահատուկ շիրմաքարերով:

Այս խաչքարը երևի անձրևներից մաշվել է: Պառկած վիճակում է գնտվում:

Որոշ շիրմաքարեր օգտագործվել են վանքի վերանորոգման ժամանակ:

Ահա կրկին եռնակյուններից կազմված պատկերը:

Ամենահետաքրքիրներից մեկը, վիշապաքաղի, վիշապամարտիկի շիրմաքարը: Դե գնա հասկացի թե այստեղ թաղված մարդը կյանքի օրոք ինչով է զբաղվել 🙂

Որոտան գյուղ, «քարերի սիմֆոնիա»

Նենց, որ մենակ Գառնին չի, որ սիմֆոնիա ունի:

Գորիս, Խնձորեսկ, Քարահունջ

Գորիսի ու Խնձորեսկի լուսանկարներ դեռ անցյալ տարվանից պարտք եմ, չեմ ցուցադրել, կդնեմ հետո: Ունեմ շարք Գորիսի քարանձավների մասին: Ու էլի մի քանի նկար: Մնածաը մեկ այլ անգամ:
Քարահունջից շարք ունեմ տենց վատը չի:

Ուրեմն Խնձորեսկում հանդիպեցինք մարդկանց մի քեֆչի խմբի: Տենց 60 տարեկան մարդիկ էին երևի: Կանչեցին հետները խմելու:)

Մենք բոլորս մի դասարանից ենք , ամեն ամսվա 13-ին հավաքվում ենք իրար գլուխ:

Մենք խմում ենք ոչ միայն հացիվ, այլ՝ բանիվ, ամեն անգամ իրար հետ խմելիս մի նոր բան է ստեղծվում:

Խնձորեսկի եկեղեցու մոտ մի մարդ հանդիպեց, խոտաբույսեր էր հավաքում-կապում, մի գործիք ուներ, ասեցի սա ի՞նչ է, բա՝ ցաքատ:
Ցաքատի մասին Երևան ամսագրի նախավերջին համարում գրված էր, այս մարդու մասին էր խոսքը, ով պատրաստում է դանակներ: Ու ասվում էր, որ ցաքատը միակ բուն հայկական գործիք-սառը զենքն է: Նկարը ոչ մի տեղ չէի գտնում, ու ահա իսկականը տեսա ու փորձեցի 🙂 Վատ գործիք չէր, կարելի է ունենալ դրանից: Մաչետեյի ու դանակի արանքում մի բան է, ծանր դանակ կեռ ծայրով: Տղեքը երևի նկարը կունենան, կնդեմ եթե լինի:

Գիշերակաց

Պատրաստվում էինք գիշերել Զորաց քարերում, բայց քամի էր ու շան ցուրտ: Գնացինք Տաթևի վանքի մոտակա անտառը:

Գիշերակացից ի՞նչ պատմեմ 🙂 վրան, կրակ, հարիսա, եփած սունկ, Արտաշատի մոտակայքից(չեմ հիշով որ գյուղն էր) գնած պոմիդոր ու սիմինդ, Արենիից գնած գինի, Շինուհայրից գնած թոթի ֆանտա (ասել Ռաֆոին):

Նույն իրա Ռաֆոի թուլատվությամբ (չնայած չեմ հարցրել :Ճ ) դնում են իր արած նկարները:

Տաթև

Տաթևից նկարներ էլի ունեմ, սա մեկ , սա երկու, սա էլ երեք բայց ավելացնելու բան կա:

Դեռ հետս ե՞ք, թե՞ արդեն գնացիք ֆեյսբուքի ստատուսներ կարդալու 🙂
Եթե հա գնացինք առաջ: Հաջորդ կետը Թանահատն է:

Թանահատ/Գլաձորի համալսարան

Գլաձորի համալսարանը ենթադրաբար գտնվել է Թանահատի վանքի տարածքում, սակայն թանգարանը այժմ գտնվում է Վերնաշեն գյուղում, սբ. Հակոբ եկեղեցու մեջ, որը դեռ սովետական ժամանակներում վեր է ածվել թանգարանի:

Հետաքրքիր պահ կա մի հատ, ցուցանակի վրա գրված է եղել, որ 13-րդ դարի եկեղեցի է, բայց ջնջած է, ու դարձրած 11-րդ դար: Ճշտու՞մ է , թե՞ ինչ:

Նորավանք

 

Հիմա բացում եմ գաղտնիքը, թե ինչու է այս բլոգը կովում «Անհանգիստ Բլոգ»: Անհանգիստը ինձ համար կյանքի խորհրդանիշն է 🙂 Տեսեք շիրմաքարի վրա:

Այս է հանգիստը …

Ապրեք տղեք, լավ էր շատ 🙂 պետք ա մի արանքով կրկնել 🙂