Երբ ծիրանի օղին դառնում է երգ,
Եվ կինդ փորձում է քեզ թուզ ուտեցնել,
Խելագարված երազների հեռավոր ձայնի մեջ
Զգում ես տիեզերական ընդարձակման ուղին:
Երգում է քաչալ տղամարդու ձայնով,
Նախաստեղծ քաոսի աստվածուհին,
Կուզենայի հասկանալ այն բոլորը,
Ինչը անցնում է հոգուս միջով,
Բայց լուսամփոփի լույսը խանգարում է մտքիս
Իսկ լույսի բացակայությունը աչքիս ու ձեռքիս…
Երգում է քաչալ տղամարդու ձայնով,
Նախաստեղծ քաոսի աստվածուհին,
———-
Էս տողերը մոռթ են, կեցցես, կեցցես, կեցցես
Ապրես Կարեն ջան 🙂
ԱԽՄԱԽՈՒԹՅՈՒՆ ԱԽՄԱԽՈՒԹՅԱՆ
դա էլ ա կարծիք
Արա այ գլխիդ մեռնեմ մի շիշ պիվեն ա քու ձեռին դառնում զենք ու դատարկ շիշը թռնում ա գլխիս, բա ծիրանի օղին ինչ կանի??? տո երգ չի դառնա է սնարյադ կդառնա կգա բնաջնջում կկատարի …….
HZH