ես միշտ շատ էի ուզում սրանց կենդանի լսեմ, ու լսեցի վերջը, իմ անհամեստ կարծիքով այդպիսի համերգ Հայաստանում չի եղել, ես համենայն դեպս չեմ տեսել, որ հանդիսատեսը այդքան բաց լինի:

Մյուս կողմից էլ դե դա Շևչուկն ա, ով կարող ա նույնիսկ մեռելներին հանի ոտքի:

Հետո էլ նորից հասկացա, որ երաժշտությունը մտնում է ականջներովս, հետո դուրս է գալիս աչքերովս ու մաշկիս ծակոտիներով:

Մի երկու հատ էլ ֆոտո եմ արել, բայց դեռ ապառատի մեջ ա , մեկ էլ տեսար կդնեմ, եթե նորմալ բան կգտնվի: