Զգայու՜ն հոգիներ, ինչու՞ եք լռում
Ինչու՞ չեք գոռում,
Ձեր ցավը պատմում,
Ինչու՞ են այսօր
Շները ոռնում
Ձեր ցավի հաշվին խրախճանք անում:
Ի՞նչ է պատահել
Ձեր լեզուներին,
Ձեր վրձիններին
Ու ձեր լարերին,
Ձեր բազուկներին,
Հրազեններին:
Չի մնա ոչինչ
Գեղեցիկ ու վեհ,
Եթե չպայթեք,
Չլուսավորեք
Գեթ վերջին անգամ
Ու հավերժ փայլեք: