Դասակարգված, սահմանված և բառարանավորված լեզուն դա լեզուն չէ ինքնին, խուսափեք այդ ակադեմիական ու դաստիարակչական դյույթի ծուղակն ընկնելուց: Լեզուն նաև բնաձայնությունների, մտածողության, նշանների, ժեստերի, զգացողությունների, նաև ուղղակի լռության մի կենդանի ամբողջություն է, որը ծառայում է ձեզ վրա լցվող աշխարհին դիմադրելու համար:

Ինձ համար բանաստեղծությունը լեզվական ուրիշ իրականություն ստեղծելն է, իրականություն, որին ապրելու առիթ է տրվում ոչ անկապ տեղը: Ես հետեւում եմ լեզվի բնազդին, որը գնում է ոչ միայն դեպի Աստված, որն իր տեսակետից ընդամենը բավականին չարչրկված փոխաբերություն է, այլ ուրիշ տարբեր տեղեր, օրինակ` դեպի հեռավոր կենսաբանական ծննդոց:

Ամբողջությամբ