in Թուք ու Մուր

Հրեական անհանդուրժողականություն

Ես հակասեմիթ չեմ, քավ լիցի, բայց սենց բաները դա չափի անցում է:

Ուրեմն թիվիով մի հաղորդում էին ցույց տալիս Վիեննաի մասին: Վիեննայի հանրահայտ վալսի պարահանդեսների մասին: Որոնք մի քանի հարյուր տարվա պատմություն ունեն, ու աշխարհի մշակութային արժեքների ցուցակում էին:
Ու ի՞նչ, այնպես է ստացվել, որ այդ պարահանդեսի ավանդական օրը եկել ու համընկել է հոլոքոստի հիշատակման օրվա հետ:  Ու հրյամասոնները մարդիկ կան ովքեր դուրս են եկել ցույցի, բա . «դուք մեր պապերի ոսկորների վրա եք պարում», «օսվենցումում մարդկանց սպանում էին, իսկ դուք պարում եք», «դուք բոլորդ նացիստներ եք», «մենք կվերացնենք այս փառատոնը», «հարգեք մեր պապերի հիշատակը»:

Բայց ինչու՞, հիմա ամբողջ աշխարհը հավիտյանս հավիտենից քա՞քն է ընկել, որ հոլոքոստ է եղել, լավ է հիշատակման օրը չի համընկել ասենք նոր տարվա հետ, կամ էլ ասենք գերմանական օքթոբերֆեստի հետ: Ի՞նչ պիտի այդ դեպքում էլ պիտի պահանջեին որ նոր տարին տեղափոխվե՞ր, կամ էլ չարվե՞ր ընդանհրապես:

Ու Վիեննացիք չեն հանձնվում, պահպանում են իրենց ինքնությունը, պարում են, ու պարում են որովհետև միշտ էլ այդ ժամանակ պարել են, ու դա զուգահեռ է հոլոքոստի փաստին, դրանք ոչ մի տեղ չեն հատվում, պետք չի այստեղ ռիմանի երկրաչափություն կիրառել:

Իսկ անողնաշար ՅՈՒՆԵՍԿՈՆ հանել է Վիեննայի փառատոնները աշխարհի ժառանգության ցուցակից:

Բա, տրամաբանությունը այսպիսին է, դու հանդուրժիր, բայց մենք չենք հանդուրժելու …

Լաչառություն ու մանր ինտրիգներ

Էլի եմ ասում ես հակասեմիթ չեմ, խնդրում եմ այս գրածներիս համար ինձ դդոս չանեք, ցեղասպանությունը վատ բան է, բայց ավելի վատ է երբ այն տեղին ու անտեղին պուպուլիկի պես անընդհատ թափ են տալիս մարդկանց քթի տակ:

Նենց ա, որ անհանգիստ ա պետք լինել, թե չէ այսպիսի բաներից ոչ ոք պաշտպանված չի: