Հետաքրքիր հոդված լեզվի միջոցով ազգային ինքնությանը վերադառնալու մասին: Ալեքսանդր Քանանյան, обретение Армении : Շատ երկար հոդված է, բայց մի ալարեք, արժե կարդալ:
Երեկոյան
Ո՞վ ա տեսել, որ մարդու ուսը դուրս ընկնի ու հետո մի 15ր անց ինքը իրան տեղը ընկնի:
«Учась в Италии или бывая с иностранцами – гостями Армении – на Божественной Литургии в Св. Эчмиадзине, мне доводилось бесчисленное множество раз убеждаться, что воздействие, оказываемое армянской духовной музыкой, очень проникновенно даже для тех, кто не «обременен» субъективным феноменом армянского происхождения…Никто из них, по их же словам, и предполагать не мог, что где-то в затерянном и почти полностью раздавленном, чуждом европейской культуре уголке Азии могла сохраниться и столь торжественно и жизнеутверждающе существовать одна из величайших и по многим параметрам непревзойденная традиция христианского пения.»
Էս տարվա հոկտեմբերի 22-ը կարողա՞ մեծ շուքով նշենք :ՃՃ
խի ի՞նչ կա որ հոկտեմբերի 22-ին
😀 եսիմ, օր …
բաան չէմ հասկանում 🙂
11000