Վատը չէր, նրա մասին էր , թե ինչ կարան անեն կաբբալան ու մաթեմատկան անառողջ մարդու հետ, դե հնարավոր ա դրա մասին չէր, բայց դե …
Բոլոր հին միստիկակակն (մետահոգեբանական) ուսմունքների մեջ, ուստեքը անընդհատ ասում էին , որ դրանց ադեպտ կարան դառնան մենակ հոգեպես ու ֆիզիկապես առողջ, հավասարակշռված, սոցիալապես առողջ մարդիկ: Հենց նույն կաբբալաում էլ կար այդ բանը, որ կաբբալիստ կարող է դառնալ տղամարդը, որը արդեն 30-նն անց է,ունի ընտանիք, երեխաներ, համայնքում հարգված է (հիմա արդեն այդպես չէ, կաբբալան դարձել է գլամուռնի զբաղմունք, նույնիկ Մադոննան է գլուխը այստեղ այնտեղ գովում) … : Իսկ այստեղ էպիլոփսիկ, կիսախելառ, միայնակ մարդ … Չնայած վերջը լավն էր, էլ ոչինչ չէր փնտրում ու աշնան տերևներին էր նայում …
Մանրամասներ ֆիլմի մասին
Ռեժիսոր: Դարեն Առոնովսկի
Գլխավոր դերում :Սին Գուլետ (Մաքսիմիլյան Կոեն)
Տարեթիվ : 1998
Նկարահանել են Նյու-Յորքի փողոցներում առանց իշխանություններին տեղյակ պահելու, ու ոստիկանությունից փախեփախ … 🙂