Ինձ միշտ ձգել են լքված շենքերը․ Երեխա ժամանակ Վանաձորում շատ քանդված, կիսաքանդ և լքված շենքեր կային․ մենք էլ սիրում էինք խաղալ այդ շենքերի մեջ, չնայած շատ վտանգավոր էր։ Քանդված շենքերը խթանում են երևակայությունս, սկսում եմ մտածել, թե ի՞նչ մարդիկ են ապրել այդտեղ, ի՞նչ կենցաղ են ունեցել, ինչո՞վ են ուրախացել և ինչո՞վ տխրել ․․․
Դիլիջանում ցույց տվեցին մի տուն, որը եթե ճիշտ հասկացա, Դիլիջանի առաջին քաղաքապետի առանձնատունն է եղել։ Հիմա այն լքված է, սակայն իր նախկին բնակիչների մասին հուշեր է պահպանում։
Դբա Լավը ։)