Բոլոր բառերը իրենց տակ ինչ որ իրականություն ունեն: Դա կամ առարկա է, կամ հարաբերություն կամ վիճակ կամ ….Բայց կան երևույթներ, որոնք դեռևս իրենց համար բառ չէն ձևավորել …

Պատճառը այն է, որ ամենակարևոր օրգանը անհասանելի է, այն գտնվում է հզոր ոսկրային ծածկույթի տակ: Եթե դեռ մոլորության մեջ եք ասեմ, որ խոսքը գլխուղեղի մասին է գնում 🙂

Ես երկու տեսակի դռայվ գիտեմ, մեկը ռոքի դռայվն է, որը շատ կոպիտ է, ու իրականանում է մարմնի արտաքին շերտերում, այսինքն մարմնի մակերևույթին ավելի մոտ գտնվուղ հատվածներում: Սրա մի տարատեսակ կա , պանկ-ռոքի դռայվը, որը միայն ոտքերին է վերաբերվում :Ճ:

Դեռ շատ տարիներ առաջ փորձել եմ լսել Մոցարտի Ռեքվիեմը: Ու քանի անգամ միացրել եմ լսելու, անկախ նրանից թե ինչով էի զբաղվում այդ պահին, միշտ քունս տարել է:

Մի անգամ խոստացել եմ, որ կգրեմ երաժշտության ազդեցության մասին ֆիզիկական ու հոգեկան վիճակի վրա: Բայց կարծես ֆունդամենտալ աշխատություն, լուրջ հոդված չի ստացվի: Այդ պատճառով ուղակի նոթեր կգրեմ: Նոթերը խիստ սուբյեկտիվ են իհարկե, բայց այդ թեմայով իմ ընկերների հետ խոսելիս շատ շատ …

Վերջերս շատ է շահարկվում «բարոյական հաղթանակ» հասկացողությունը, ու հիմնականում բացասական իմաստով: