Մուսաշի Միյամոտո

Բուկինիստում գիրք էի առնում , մեկ էլ ականջիս պոզով լսում եմ երկու ուստի խոսակցություն:

Ասում է

«Նժդեհը համ կռվում էր համ գրում, մյուսների պես չէր, իսկական բուսիդո է, շատ ճապոնացիների ռազմիկներ էլ էին այդպես անում»:

Չգիտեմ մյուսները ում հետ ա, ու չգիտեմ ճիշտ ա ասում թե չէ մյուսների մասին:

Ու երեք օրա գլխիցս դուրս չի գալիս, իրոք բուսիդոին էտ կողմից ոչ մի անգամ չէի նայել, որ միայն կռվել ու կռվել իմանալ չի, այլ նաև կռվելու արվեստը հավերժացնել ա , հաջորդներին փոխանցել ա,  ու ոչ միայն կռվելու արվեստը,  մշակույթ ստեղծել …

В мире, что и ныне неизменный с древних времен,
листья-слова сохраняют семена в человеческом сердце.

 Հոսոկավա Ֆուդզիտակա