Երեկ մի հարսանիք էի գնացել: Շատ սիրուն լեզգինկա պարեց քավորի ընտանիքը, ավելի շատ քավորի տղան: Ես վերջը մի օր պտի սովորեմ էտ պարը պարել: Սա որպես օֆտոպ.
Մի միտք ծագեց , հարսանիքների ժամանակ շփման օպտիմալացման վերաբերյալ: Արժե կարմիր ու կապույտ բաջեր բաժանել հարսանքավոր ժողովրդին: Կարմիրները տալ ասեն