Նորից աուդիոգրքերի մասին

Մարդը ինչպես հայտնի է, արտաքին աշխարհից ստացվող ինֆորմացիայի մեծ մասը ստանում է վիզուալ «խողովակով» ՝ աչքերով: Իմաստ ունի իհարկե այդ  բեռնվածությունը թոթափել մի փոքր ու սովորելու և  ժամանցի համար օգտագործել նաև լսողական «խողովակը»: Ու այն մարդիկ ովքեր ասում են որ գիրք լսելը ո՞րն է, երևի չէն հիշում,

Վան Խաչատուր

Կիրակի օրը գնացել էինք Վան Խաչատուրի արվեստանոց: Շատ հետաքրքիր մարդ է ու շատ բազմակողմանի-բազմաշերտ: Ու արդեն ծեր է, ու գրքեր ունի, որոնք հրատարակված չէն, ու շատ ստեղծագործություններ է ունեցել, որոնք ոչնչացրել են (խոշոր եղջերավոր անասունները), բայց էլի շատ գործեր ունի, որոնք դեռ պահպանվում են: Մի խո

Երեք հրաշք

Հիմնականում չէմ գրում իմ ընտանեկան կյանքի մասին, բայց հիմա պտի գրեմ, որովհետև սենց բան հազվադեպ է լինում:

Արամազդս (տղես է , ով չգիտի), առավոտյան աչքը բացում է թե չէ, ասում է.

«Գայուշին տարան, Գայուշը գնաց».

Կինս, բա . «ո՞վ տարավ»

«Ձյաձյան, ակը նստեց, լուլը բռնեց տարավ».

Կինս զանգում