Էմանուիլ Սվեդենբորգ․ Հրեշտակների, հոգիների աշխարհի և դժոխքի մասին

Շատ անսպասելիորեն, այս գիրքը ոչ թե հրեշատկների, հոգիների և դժոխքի մասին էր, այլ ֆրակտալների, տարօրինակ ատրակտորների, խորքային հոգեբանության, քվանտային վիճակների ու նաև շատ զիլ հոգևոր (փսիխոդելիկ) փորձի մասին։ Հետաքրքիր է, որ նման գաղափարները, հատկապես քվանտային հոգեբանական վիճակներին վերաբերող, հեչ նոր չեն, ֆիզիկայի հետ չեն եկել ու մտել հոգեբանություն։ Իրականում դրանք միստիկների և ոգետեսների ապրումներում եղել են միշտ։ Սակայն մի տեսակ լուսանցքում։

Վերբեր – Տանատոնավորդները

Հետաքրիք գիրք էլ, շատ հեշտ գնաց։ Վեբերը փաստորեն ահագին հարուստ բեքգրաունդ ուներ առասպելաբանության, միստիցիզմի, կրոնների, հոգևոր պրակտիկաների, փիլիսոփայական և գաղտնի ուսմունքների գծով։

Քթից այնկողմ չտենալու մասին

Բիձու պատմածից հստակ երևում ա, որ բուռժույը ամենակարող չի, որ ինքը հակաճառում է նրան, հետո սպառնում է , որ ոստիկանություն կկանչի: Ու Վինսթոնը էսքանից հետո չի հասկանում, որ այն ժամանակ գոնե ավելի պաշտպանված էին պռոլետարները (համենայն դեպք իրենց այդպես էին զգում):